Allemachtig, wat een feelgood extravaganza was dat zeg. Dansen op ABBA en aanverwante muziek zoals, euh, Arcade Fire. In alle geweldig uitgelaten happy togetherness voelde het intro van Lay All Your Love On Me alsof je ergens eind jaren negentig Born Slippy op aan het zetten was. Gooi all your lager lager lager on me!
Maar ook ballads als One Of Us gingen erin als kötbullar. Nee, dan de Bollywood interpretatie van Mama Mia. Of Joost van Bellen zijn Songfestivalblokje met Ding-A-Dong en Sebastian Teller in de mix. En dan zijn we de cover van The Day Before You Came (Met Kerst Ben Ik Alleen) van André Hazes nog vergeten.
Vannacht voelde ik me de winnaar die alles nam. Nu de verliezer die wel moest vallen. Wederom drie nachten vol adrenaline gestaard naar het plafond. Donderdag Pop-O-Matic na een krankhoofdig uitgelaten show van De Jeugd Van Tegenwoordig in TivoliVredenburg (eerste plaat was Utrecht van Drs. P!). Vrijdag de geografische uithoeken van mijn muziekcollectie benut op een La Grande Bellezza-waardig feest ter ere van de heropening van het Stedelijk Museum. Zaterdag ABBA.
De zondag is als altijd stil en grijs.
Maar aan de horizon van mijn neergeslagen ogen begint alweer een mondhoek te krullen. Bij de gedachte aan die prachtige dansvloer. En aan Joost.
“I was in your arms. Thinking I belonged there.”
Laat een reactie achter