Moest even ontwaken uit deze droom hoor! Hier zijn alsnog negen foto’s en een eigen crappy filmpje van een surreële ride door Het Concertgebouw om nooit te vergeten:
1. Wat een grandioos gebouw om even een feestje in te mogen hosten.
2. Ik wil niemand zijn haute culture ontnemen, maar door de visuals werd het hele pand toch ook een soort Villa Volta. Voor iemand die ooit figurant was in de serie De Bokkenrijders (mijn volledige tekst: “MOORDENAARS!”), was dit een voortdurend hoogtepunt.
3. Volgens een bezoeker “de éénmans-Soulwax van Nederland”, Spinvis. Met zijn drumcomputers, samples, beats én met Saartje op cello en Merel op viool. Stuur hem om een boodschap en hij komt er met vier terug.
4. Het moest even langs wat lagen binnen de organisatie, maar om Peppermetz hoog achter me te zien opdoemen in haar paal, was het ultieme La Grande Bellezza (de film waarnaar de avond vernoemd is) moment.
5. In wonderlijk korte tijd uitgegroeid tot mijn favoriete DJ in Nederland, AJUMA.
6. Joep Beving die de avond opende met de meest minimale variant van totaal kippenvel. Een dansavond zo intiem beginnen, voelde als een zegen in een tijd waarin ons allen non stop knaldrang aangepraat wordt. Dynamiek is alles!
7. Ik stond vanaf half negen als een kind op zijn eigen verjaardagspartijtje nerveus naar de ingang te staren. Binnen een uur zag het er zo uit. En nam ik nog maar eens een chocomel.
8. Fan van Phillipi! Braziliaanse DJ, producer en gentle soul. Hij draaide een geweldige mix van disco, house en een paar geplaatste klassiekers van het DEE WEE label.
9. De beste deus ex machina die deze dansavond zich maar kon wensen. Midden in mijn slotset droeg Joost Oomen vanaf het balkon het gedicht “Word Dronken” voor. Oorspronkelijk van Charles Baudelaire, vertaald door Johnny the Selfkicker en zaterdag op onnavolgbaar karakteristieke wijze door Joost de zaal ingeslingerd.
10. Dat het gebouw de winnaar was, had alles te maken met de geweldige kunsten van VJ This Is Taped, die een uiterst gedetailleerde, digitale kopie op het iconische orgel projecteerde.
La Grande Fissa bleek all in a name 
(
Lotte Dale & FlashTag photography & Kenny Nagelkerke)
Laat een reactie achter