Dol op het Leiden International Film Festival. Vorig jaar zag ik er de première van Eight Grade (nu op Neflix!). Een coming of age film die me liet huilen bij Orinoco Flow van Enya. Noem dat maar een prestatie van Olympisch formaat. Na afloop was er La Grande Fissa samen met broeder Joost van Bellen. De eerste keer in mijn leven dat ik verkleed stond te draaien (lees: een stropdas aan had). Voor Joost doe je nou eenmaal alles.
Aanstaande zaterdag draai ik op hetzelfde festival een all nighter (draai ik eigenlijk wel eens geen all nighter?) in een hut die luistert naar de geweldige naam De Paradijsvogel. De avond heet Bonkers! met op de draaitafel alleen maar leftfield dansmuziek. Ook wel, dansen op het verkeerde been. DOE EENS FF ABNORMAAL MAN! Dat idee.
Dit jaar gaat Sorry We Missed You van Ken Loach in première in Leiden. De tranen zijn dus al besteld. Zal ik zelf dan maar Enya draaien? Bo-Bo-Bo-Bo-Bo-Bonkers!
Laat een reactie achter