De afgelopen week had ik twee boekingen die op een wonderlijke manier verwant aan elkaar bleken. La Grande Fissa en het Pieces Of Tomorrow Festival. Het eerste was een voor het Leiden Internationaal Film Festival verzonnen feest, geïnspireerd op de moderne klassieker La Grande Bellezza. Voor het eerst in stropdas naar kantoor, samen met Joost van Bellen.
De aangetrouwde boeking bleek Pieces Of Tomorrow in festivalvorm, met programmering verspreid over alle uithoeken van de klassieke muziek, als ook over alle zalen van TivoliVredenburg. Daarnaast nog een quiz. Een cursus Weense Wals. Overal bier. En een afterparty.
Die afterparty bleek muzikaal een grote overlap te hebben met La Grande Fissa. Dandy disco is de benaming die hier het beste past. Het heeft geleid tot deze selectieve tracklist, voorzien van wat mijmeringen en op zijn Assepoesters verdeeld in voor en na middernacht. Want voor middernacht draaide ik nog in de Grote Zaal ter inleiding van ieder uitgevoerd stuk. Hier lag de nadruk op melancholische, zwaar romantische pop.
VOOR MIDDERNACHT
We begonnen in de Grote Zaal met Cinderella van Prokofjev. Daar is een belangrijke rol weggelegd voor twee grote walsen. Mooie aanleiding om in de aanloop alleen maar popliedjes te draaien die luisteren naar de driekwartsmaat, zoals Leonard van Sharon van Etten, Leonard (Cohen) zelf, D’Angelo, Elliott Smith, Tom Waits, Bright Eyes, Nick Cave, Devendra Banhart en NIET Golden Brown van The Stranglers (want in 7/8 in plaats van 3/4), maar WEL deze parel als opmaat naar het Radio Filharmonisch Orkest:
Dan was het de beurt aan Romeo & Juliet van Tsjaikovski. Thematisch een eitje.
Intikkertjes zijn saai, zei Dennis Bergkamp altijd. Daarom ben ik hier voor wat meer indirect gelinkte nummers gegaan dan -zeg- Romeo & Juliet van Dire Straits. Hier de uiteindelijke setlist:
The Smiths – Asleep
Billie Bragg – The Milkman Of Human Kindness
Phosphorescent – New Birth In New England
The Good, The Bad & The Queen – Lady Boston
Thundercat – King Of The Hill
Leon Vynehall – Movements (Chapter III)
Radiohead – Exit Music For A Film
Oh man, en dan, het Requiem van Mozart.
Mozart schreef het requiem (dodenmis) voor een anonieme opdrachtgever. Hij was ernstig ziek aan het einde van zijn leven en, ongelooflijk maar waar, in geldnood. De opdrachtgever bleek een rijke graaf die het uiteindelijke Requiem liet uitvoeren op de begrafenis van zijn eigen vrouw en deed alsof ie het zelf geschreven had. Tijdens het componeren overleed Mozart en omdat zijn geliefde (Constanze) nu iedere cent nog harder kon gebruiken, besloot ze het requiem af te laten maken door een van zijn leerlingen. Uiteindelijk durfde de vierde leerling die ze het vroeg (Süssmayr) zich eraan te wagen en werd het stuk voltooid. Maar voordat het naar de graaf ging zou het één keer uitgevoerd worden als een soort benefiet voor het gezin van Mozart. Zo wou het dat Mozart onbedoeld op zijn sterfbed zijn eigen Requiem geschreven heeft.
ALS DAT NIET OM EEN DRAMATISCHE SETLIST VRAAGT. Dit is het geworden:
Sandy Denny – Who Knows Where The Time Goes
Dhafer Youssef – Birds Requiem
Rufus Wainwright – Agnus Dei
REM – Sweetness Follows
Sufjan Stevens – Mystery Of Love
Joy Division – New Dawn Fades
NA MIDDERNACHT
Het slotakkoord van Mozart kwam precies om middernacht. De klokken hebben geslagen. Maar het sprookje ging gelukkig nog even door. Op de afterparty. Hier wat hoogtepunten vanaf de lichtgevende dansvloer met een teletijdverbinding naar La Grande Fissa.
Woohaaaa, die strijkers en blazers in deze disco bom!! Ooit gemaakt voor een Italiaans sportprogramma. Nu een nugget op iedere vloer.
Instrumentale edit van Franse disco klassieker door Thomas Banghalter van Daft Punk. Gemaakt voor indie horror film Climax.
Happy music burning in my soul! Nigeriaanse feelgood tune.
Neutron Dance van Krystal Klear is de hit met hoofdletter H van “Hé, wat is dit?”. Het nummer dat ik het meest geshazamd heb zien worden de afgelopen maanden. Deze Krystal Klear remix is wat onbekender, maar heeft hetzelfde euforische effect.
Fan van Audiobooks!
Postpunk klassieker. Ooit gedraaid terwijl Pierre Wind stond te koken op de dansvloer en de brandweer naar binnen rende. Can I interfere in your crisis?
Nederlandse disco topper. Één op één gebruikt door The Weeknd. Het origineel blijft een winnaar.
La Grande Finale 😀
Laat een reactie achter