Er zijn minder vissen in de zee dan redenen om van Into The Great Wide Open te houden. Laat ik eens beginnen bij eentje. Een actuele. Van de week bracht het festival dat niet alleen prijzen wint vanwege haar programma maar ook voor hoe het dat programma realiseert een statement naar buiten. Zonder te denken het beter te weten. Maar wel met het lef om geen cynische bystander te worden. Dat laatste is misschien nog wel de grootste uitdaging in een zo snel veranderende wereld. Laat ik voor mezelf spreken. Of het door persoonlijke ervaringen, genen of misschien wel domweg door mijn eerste zelfgekochte CD (van Public Enemy) komt, weet ik niet. Maar ik heb de behoefte me uit te spreken over maatschappelijk gedoe. Tot vervelends toe. Vraag maar aan mijn voetbalteam.
Sinds de neerwaartse spiraal die Wilders heet, merk ik dat ik eigenlijk alleen maar met mijn mond vol tanden sta. Vorig jaar tijdens de bestorming van het kapitool riep ik nog naar de tv: dát gaat hier niet gebeuren! Nu voelt ook dat niet zeker. Het legt lam. Voortdurend te moeten zien hoe de huidige dynamiek in talkshows, op social media en bij de bushalte in het “voordeel” werkt van boze mensen die alleen maar bezig zijn schuldigen aan te wijzen. En die schuldige is altijd een ander die zo min mogelijk op jezelf lijkt. Omdat dit op geen enkele vorm van ratio berust, is het zo moeilijk te bestrijden. Toch is het belangrijk dat wel te blijven blijven doen. We zijn niet meer die fotogenieke protestgeneratie die communaal The Times They Are A-Changing zingt. We zijn Bob Dylan die vertwijfeld en onzeker We Are The World mompelt. Maar blijf vooral mompelen! Blijf in gesprek gaan. Doe niet mee aan dat opgelegde tweepartijenstelsel. Ik heb op Twitter in nette bewoordingen hier wat van proberen te zeggen en werd meteen geblokkeerd door onze potentiële minister-president. Vrijheid van meningsuiting. Maar niet voor de ander. Hou toch op.
Cynisme is de handdoek in de ring. Daarom steun ik met de borst vooruit en de mond vol tanden dit inititief van Into The Great Wide Open. En ik hoop velen met mij. Al is het in gedachten 
Laat een reactie achter